2 jongens van rond de 17 jaar kwamen collecteren voor het brandwondenfonds.
Zelf ga ik ook deur aan deur, maar dan voor de Roparun.
Daar schreef ik eerder al een stukje over wat ik jullie niet wil onthouden!
1: NEE
2: Nee sorry stroopwafels lusten we niet
3:................. BAF (deur dicht)
4: Neeikwilzenieikhaidsuuker! (Flakkees voor:Ik heb suikerziekte dus mag ze niet)
5: Die ken ik nie kauwe (Flakkees voor, die zijn me te taai)
6: Ik ben er wel maar doe gewoon niet open.
7: We sonjabakkeren, we mogen geen stroopwafels.
8: Sorry ik heb nu echt geen tijd!
9: Mamma zei net dat ik moet zeggen dat ze niet thuis is.
10: Wij zijn niet thuis. (maar we doen wel de deur open)
Afgelopen 2 dagen hebben we met flink wat dozen stroopwafels onder onze arm gezeuld
Dinsdag zijn we hard van stapel gegaan, voor 300 euro verkochten we met z'n tweeeen. De stroopwafels hadden we voor niet al te veel geld gekocht bij de Agrimarkt, dus de onkosten moesten er nog wel uit. Dat lukte niet in 1 dag. Dus woensdag zijn we vrolijk doorgegaan. Gelukkig was het weer geweldig en de sfeer goed.
Zoals je kunt lezen hebben we ook vaak nee te horen gekregen. Nu praat ik ook nog eens geen flakkees wat het er soms niet makkelijk op maakt.
Neeikwilzenieikhaidsuuker! Wat heeft u? Ik haid Suuker! En voor de visite dan mevrouw? Nee die kennen ze nie kouwe! Soms ging het gordijntje voor de deur vandaan en schoof het gordijntje erg snel weer terug. Er werd dan niet eens open gedaan. Sta je dan met je goede gedrag. We waren overigens wel blij dat we geen Jehova's waren want die zijn echt nergens welkom, overal plakkers op de deur dat ze niet aan mogen bellen.
Toch zaten er absoluut ook gave dingen bij.
Een meisje dat alleen thuis was en haar spaarpot overhoop haalde om een pakje stroopwafels te kunnen kopen, mensen die 2,50 geven maar geen stroopwafels willen. Hondjes worden je toevertrouwd en her en der vertellen mensen hun eigen ervaringen met de Roparun. Kanker komt echt vaker door dan je denkt! Een mevrouw had zelf net 2 borsten afgezet, nu had haar man stemband kanker. Op een volgend adres deden 3 mensen huilend de deur open, bent u de begravenis ondernemer? Euhm nee, ik verkoop stroopwafels voor de kankerpatienten van de Roparun. Mevrouw barste in huilen uit, haar man was een uur eerder aan kanker overleden... Sta je daar met je doosje stroopwafels. Sorry mevrouw dat wisten we niet.. Gecondoleerd en vooral veel sterkte. Maar ik mocht niet doorlopen van de mevrouw. Ze ging wel even geld halen. Terwijl ik sta te wachten komt er een ander naar buiten, of ik snel door wil lopen want er was net iemand overleden. Gecondoleerd mevrouw, maar de vrouw des huizes is al geld aan het halen, sorry ik wist het echt niet. De mevrouw keek me raar aan en ging snel weg. Van de weduwe kregen we 5 euro, 2 pakjes verkocht de rest mochten we houden.
Volgend jaar gaan we gewapend met negerzoenen (die wegen minder dan een doos met zakjes stroopwafels), glucosepennen (voor de suukerpatienten) eierkoeken (voor de sonjabakkermensen) Een keuken machine (voor de mensen die ze niet kunnen bijten) en een steekwagentje (voor onze armen, want die willen momenteel echt niet meer) op pad.
We hebben momenteel nog 19 dozen over, die moeten allemaal nog verkocht worden. We bedenken nog hoe we dit gaan doen. Maar al met al zijn we de meeste dozen kwijt en hebben we een aardig bedrag wat op de rekening kan worden bijgeschreven!!!
Dit jaar hebben we het helemaal anders aangepakt en hebben we gecollecteerd.
In een week tijd 3300 euro opgehaald voor de kankerpatienten. Mooi toch?
Collecteer je zelf ook? En waarom wel/niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten