Zoals al eerder beschreven werk ik momenteel in de nachtdienst zo nu en dan wat dienstjes mee.
Een van de oudste clienten die wij zorg bieden kan vannacht de slaap niet vatten.
Ik zet een cdtje met psalmen op en zing zachtjes mee.
Ze pakt me beet, aait over mijn gezicht, en rompomomt wat mee. Praten kan ze niet.
De tranen lopen over haar wangen en ze ligt met een brede glimlach in bed. Als ik later kom kijken slaapt ze.
Mijn werk is lang niet altijd dankbaar en gezellig, iets wat vaak gedacht wordt, maar soms wordt zelfs deze praatgraag stil van haar werk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten