Nachtzuster

04.00 uur.
Al fietsend tussen het hoofdgebouw en de woningen waar ik mijn nachten werk verbaas ik me erover hoe het terrein waar op ik werk veranderd in de nacht.
De lantaren palen doen het door verbouwingen her en der niet meer.
Het is donkerder dan ooit, stiller dan stil en alles ruikt naar de zomer.
Of is het de herfst die zijn aantrede al doet?
Zo nu en dan ben ik mijn orrientatie kwijt, en moet ik goed kijken of ik nou het eerste of 2e pad links moet nemen.
Boven me schijnen er zwakjes wat sterren.
Her en der in de bosjes liggen wat kippen met hun kuikens.
De haan begint ook al te kraaien. Teken dat het einde van mijn dienst begint te naderen.
Langs de paden en in de perken van het terrein heeft de tuingroep verse houtsnippers gestrooit. Niet handig voor iemand met hooikoorts, maar ow wat ruikt het lekker!
De wind ruist zachtjes door de bomen, ons terrein is omgeven met bos, bomen en struiken. Her en der komen de kastanjes al naar beneden.

Dan hoor ik de portofoon ruisen, Annelies, op woning 4 piept er een sondepomp.
Owja... Ik was aan het werk! Snel fiets ik door, terug naar de werkelijkheid, hard aan het werk!