Sokkennood

Ik heb een wasmachine.
Gekregen van mijn ouders toen ik vorig jaar in mijn huisje trok.
Het is een hele mooie, witte, wasmachine.
Van een of ander goed wasmachine merk.

Nou zal je zeggen dat daar niks mis mee is.
MAar niks is minder waar.
Er is zeker wel wat mis mee.
Mijn wasmachine eet namelijk sokken.
Ik weet het zeker, heeeeel zeker!

Want sinds ik op mezelf woon ben ik sokken kwijt.
Niet 1, niet 2 nee wel een stuk of 10.
10 sokken in een jaar tijd, zomaar weg.
En dan niet 10 dezelfde sokken, nee 10 verschillende sokken.
Dat betekend dus dat ik 10 paar sokken minder heb dan toen ik hier kwam wonen.
Want ja, om nou een rose en een groene aan te trekken?

Ik heb ze overal gezocht, ze zijn echt nergens.
En ze zijn ook niet van de waslijngewappert richting de buurman.
Want ze komen gewoonweg niet uit de wasmachine!
Zelfs een sokkennet mocht niet baten, ik blijf sokken kwijtraken.

Ik heb wel wat met sokken, ze moeten mooi zijn, lekker zitten en mogen geen sportsokken zijn. Het liefst wel een beetje dik voor in winter.
Het type paardrijsokken lof wandelsokken, nog beter!
En in de zomer vochtbegeleidende korte sokjes.
Weet je wat zo geniaal is aan wandelsokken daar staat op welke aan welke voet moet!
Kun je je nooit vergissen!
Ik ben fan van Hema (de dikke) en Xenox sokken (de korte)
Ik denk, zomaar een heel klein beetje, dat er morgen een tripje naar de hema inzit.
Want die groene en die paarse sok van vandaag....
Tja dat stond toch niet al te best onder m'n blauwe trui!!